Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
bert
Weet niet of je het weet,maar de huisarts is toch het beginpunt van het eventueel volgende traject die wel of niet zal gaan volgen. Tuurlijk ben ik daar geweest en die beginnen in negen van de tien gevallen met smeren van corticosteroiden (hormoonzalf).Nou in even zoveel gevallen helpt dat dus ook niet en dan kom je bij een dermatoloog terecht,dus een terzake kundig persoon.Dus ben je overgeleverd aan zijn of haar vakkennis en ik vind persoonlijk dat je daar ook niet aan moet gaan twijfelen,want dan kan je beter niet heen gaan.
Verder kan ik je vertellen dat de Dermatoloog die mij gezien heeft een professor is,dus twijfels over zijn diagnostiek zijn er van mijn kant niet.
Al met al blijft het een klotenaandoening die het zelfvertrouwen behoorlijk wegneemt ,vooral in onbekend gezelschap,want je ziet de mensen loeren en je ziet ze denken van…..wat zal hij nu weer hebben……
Maar helaas,je zult of je nu wilt of niet er genoegen mee moeten nemen,want er zijn veel en veel ergere dingen……
Wat mij opvalt is dat de oudere generatie er niet moeilijk over doet en de handen direct herkennen als pigment zoals ze dat dan zeggen.
Wat mij goed deed vorige week(ik kom binnen op mijn werk en ik werk in een cafe achter de bar) wil mijn dienst beginnen en zit er een jonge gozer aan de bar en die valt direct met de deur in huis en vraagt mij aan een volle bar of ik de Vitiligo alleen op de handen heb……want zijn vriendin had deze aandoening ook……Het doet mij goed dat naam en rugnummer direct genoemd werden.Zo kan het dus ook zonder loeren en achter je rug om smoezelen maar direct man en paard noemen.Over de commercie gesproken,daar heb je groot gelijk in,er zijn altijd lui die zich willen verrijken aan andermans wanhoop en ellende.Ik heb het zelf ook geprobeerd met een middel wat zich revolutionair noemde op het gebied van vitiligo,nou als er geen straf op stond wist ik het wel…..kwakzalverij dus…..walgelijk gewoon,ik denk dat deze mensen die een ander valse hoop geven zelf nog niks meegemaakt hebben in hun leven.Maar ja ,we gaan gewoon door met ons leven toch,desnoods maar als een dalmatier,ja je moet de humor er maar van inzien toch?Verder moeten we met zijn allen maar afwachten tot er iets op de markt komt wat wel koosjer is en mocht dat niet het geval zijn dan is het niet anders want je kunt er honderd mee worden !!!!! En die kwakzalvers misschien ook wel, laat ze gelukkig zijn met de kassa ,maar het is allemaal geleend hoor…..alles krijgt zijn deel of je nu op een fiets rijdt of in een dure porsche met een slecht geweten,nou doe mij die fiets dan maar…..groetjes Bert
